banner.JPG

Kerst

Als symbool voor de adventszondagen en Kerst kiezen we voor een spiegel waarop gebroken stukken spiegel geplakt zijn. Deze spiegelstukken zorgen ervoor dat er een “gebroken beeld” ontstaat: de gebrokenheid van de wereld of de gebrokenheid van het leven. In de kapotte scherven zien we het verdriet wat er is in ons leven. In de spiegel zien we ook het licht van  hoop en liefde, het licht dat nooit dooft, dankzij Jezus Christus. Hoe dichter bij Kerst, hoe minder gebroken stukken glas op de spiegel. Er wordt steeds meer zichtbaar van de droom over vrede.

Op de spiegel is maar één stukje glas overgebleven. Alles is nog lang niet geheeld, ook niet met Kerst.
We vieren vandaag dat God in de geboorte van Jezus de wereld omkeert. Licht breekt onstuitbaar door. De wereld omgekeerd is er en tegelijk ook nog niet. We blijven dromen en vergezichten zien.

dromen van vrede
de wereld omgekeerd
kind ons geboren Immanuel

goede God wij danken U
dat wij in Jezus het visioen van de wereld
omgekeerd kunnen herkennen
heelheid te midden van alle gebrokenheid.

foto: Jannie Warmolts

 

Gedenken

Als jouw naam klinkt
zie ik even
hoe je liep en wat je zei
wat er altijd is gebleven
van jouw leven diep in mij.

Als jouw naam klinkt
stroomt er water
uit mijn ogen door mijn ziel.
Onze dromen, plan voor later,
tijd  die in het water viel.
 
Nu jouw naam klinkt
komt tot leven
hoe jij mij hebt meegemaakt,
mee geschapen, weggegeven,
mijn bestaan hebt aangeraakt.

Nu jouw naam klinkt
wacht ik onder
onze levens hand in hand
ook al voelt nu alles zonder
God brengt ons weer in verband

foto: Jannie Warmolts


Symboliek in de schikking:
Als symbool voor de laatste zondag van het kerkelijk jaar kiezen we voor een spiegel waarop gebroken stukken spiegel geplakt zijn. Deze spiegelstukken zorgen ervoor dat er een “gebroken beeld” ontstaat. De kapotte stukken geven het verdriet weer vanwege de gebrokenheid van ons bestaan en het moeten missen van hen die dierbaar waren. In de spiegel zien we het licht dat niet dooft. De verschillende bloemen in verschillende kleuren en verschillende hoogtes geven de veelkleurigheid en het unieke van elk mens weer. En we steken kaarsjes aan voor allen die ons zo dierbaar waren.

 

“Ik ga. Zet een stap naar de ander.”
In de schikkingen voor de veertigdagentijd leggen we de nadruk op de beweging van de ene mens naar de ander en daarmee naar de Ander, met God. Wie blijft zitten en de handen in de schoot legt, letterlijk maar vooral figuurlijk, komt niet verder. Er is niet alleen de beweging van de mens naar de ander en naar God, er is ook beweging andersom van God naar mens. In de verhalen die gelezen worden komen deze beide aspecten naar voren. Om die beweging vorm te geven hebben we gekozen voor schoenen. Deze schoenen staan symbool voor het gaan op de weg van het leven.
De kleur van de schoenen is wit, het wit van het licht, van het steeds opnieuw kunnen beginnen, van zuiverheid.

Kerst

De hemel raakt de aarde
een kind ons geboren
Zoon ons gegeven gewikkeld in doeken
deze koning van de vrede.
engelen zingen over dit kind
waarin de hemel de aarde raakt
Herders gaan op weg
ze zoeken wat engelen vertelden
ze openen zich voor het kind van belofte.

Laatste zondag van het kerkelijk jaar.

Wie draagt ons en hoedt ons, omarmt ons,
wie anders dan Gij, Geest van God

foto's: Jannie Warmolts


Symboliek in de schikking:
In de schikking zien we een vorm die verwijst naar de weg die mensen gaan.
Op die weg zien we verschillende bloemen die een mensenleven verbeelden.
De oplopende hoogte van de schikking verwijst naar de verbinding tussen de aarde en de hemel en de hemel en de aarde.

“Open je handen”
Dat is het thema voor de symbolische schikkingen in de Veertigdagentijd, de Goede Week en met Pasen. De basis van alle schikkingen is een stevige stronk waarop twee handen van glanzend metaaldraad zijn bevestigd. We hebben voor metaaldraad gekozen omdat dit sterk is en tegelijk iets fragiels heeft. Wanneer het licht erop valt zie je een schittering en zijn de handen goed zichtbaar. Op andere momenten moet je goed kijken om de handen te kunnen zien. Deze handen hebben een dubbele betekenis. Ze staan voor de handen van God, soms nauwelijks merkbaar, om op een ander moment als sterk en dragend ervaren te worden. Tegelijk zijn Gods handen ook onze handen. Jezus is daarbij de mens bij uitstek die Gods dragende en delende handen zichtbaar heeft gemaakt. In navolging van Hem worden wij geroepen om na te denken waar onze handen kunnen delen, troosten of helen.

Symboliek in de schikking:
Een gelijkzijdige driehoek vormt de basis voor deze schikking.
De drie zijden staan voor geloof, hoop en liefde.
Dat zijn de drie ankers in ons leven, de basis van ons bestaan.
Op deze laatste zondag van het kerkelijk jaar staan we stil bij de gemeenteleden die het afgelopen kerkelijk jaar zijn overleden.
Het thema is: “Verlangen naar troost”.
Verbonden met ons en verbonden met het Licht van God.
De draden waarmee we die verbondenheid aangeven, hebben verschillende kleuren.
Die kleuren vertellen over het unieke van al die levens.

De draad van de liefde verbindt mij met jou
De draad van het gemis verbindt mij met jou
Zoveel draden verbinden mij met zoveel mensen
Altijd is er die draad met jou ze doorkruist alle andere draden
Ze geeft betekenis aan alle levensdraden
De draad van de liefde verbindt voor altijd
De draad van ’t gemis verweeft zich met die van de liefde.